“Ja wat een goed idee!” riepen de IC-verpleegkundigen uitbundig uit, toen ik tijdens hun pauze vroeg of er nog patiënten op de COVID afdeling muziek konden waarderen. Broodtrommels werden opzij geschoven: “ik loop wel mee om je te begeleiden!” “Ik ook!”
Het bleek voor hen de eerste muziek die op de COVID afdeling zou spelen, een bijzonder moment. Helemaal toen ik er eenmaal stond.
Een patiënt, aan de beademing maar wel bij. De patiënt genoot, leek zelfs de woorden mee te moppelen. Ook de verpleegkundigen leken ontroerd.
“Zijn er nog andere patienten die het fijn vinden? Anders blijf ik nog even hier.” “Zeker, en anders wij wel!” Riepen de verpleegkundigen uit, die zich inmiddels allemaal rond de kamer hadden verzameld.
Wat een dankbaar werk blijft dit toch. Wat bijzonder dat wij, in een lockdown, voor de patiënten en de helden in de strijd (ja nog steeds, en wat mij betreft eigenlijk altijd), dit nog kunnen doen en betekenen met muziek. Een van de verpleegkundigen legde alles vast voor haar “COVID-boek”.